لاری: همه چیز در ارتباط با واحد پول گرجستان
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۷۳۶۹۰
هر مسافر پیش از سفر به کشور خارجی باید جزئیات کافی دربارهی مسیر و محل اقامت خود را بداند. مسائل اقتصادی و موضوعات مربوط به پول هر کشور مقصد نیز از اهمیت یکسانی با آنها برخوردار هستند. این موضوع دربارهی هزینههای سفر به گرجستان و پول گرجستان و البته، انتخاب تور ارزان قیمت گرجستان نیز صدق میکند. گرجستان، با کوههای شمال خود، با دریای سیاه غرب و با بیابانهایی که به سمت جنوب آن کشیده شدهاند، سرانجام گام در صنعت جذب گردشگر گذاشت و موفق شد در دنیای سفر، تبدیل به مقصدی مطلوب و پرطرفدار شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
واحد پول گرجستان لاری (GEL) نامیده میشود و بنا بر قانون مصوب گرجستان، همهی معاملات باید با همین ارز انجام شود. در غیر این صورت، خاطیان با جریمهی نقدی مواجه خواهند شد. ارزش لاری گرجستان در برابر دلار آمریکا از زمان معرفی در سال ۱۹۹۵ تقریبا ثابت باقی مانده و این روزها، نوسان چشمگیری ندارد. گرجستان تا پیش از آن از روبل روسیه در تبادلات مالی خود استفاده میکرد. هر لاری برابر با ۱۰۰ تتری است. اسکناسهای لاری بهصورت یک، دو، پنج، ۱۰، ۲۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ لاری و سکههای آن بهصورت یک، دو، پنج، ۱۰، ۲۰ و ۵۰ تتری و یک و دو لاری موجود است.
در زمان نوشتن این مقاله، هر لاری گرجستان برابر با 0٫34 دلار آمریکا و 14200٫67 ریال ایران (بنا به اعلام بانک ملی ایران) است.
بانکها و صرافیها؛ خودپردازها و کارتهای اعتباری
دستگاههای خودپرداز در گرجستان عموما کارتهای اعتباری مانند مسترکارت و ویزا را قبول میکنند و در شهرهای بزرگ و کوچک بهوفور دیده میشوند. اما این دستگاهها کارمزدی در حدود ۲ الی ۳ درصد دریافت میکنند و از دیدگاه اقتصادی، این کارمزدها، اصلا مقرونبهصرفه نیستند.
بانکها و صرافیها به تعداد کافی در شهرهای مختلف مشغول فعالیت هستند و میتوانید دلار، یورو یا ارزهای کشورهای همسایهی گرجستان را بهراحتی در آنها صرف کنید. بانکها معمولا در روزهای هفته (بهغیر از یک شنبهها) از ۹ صبح تا ۱۷ عصر باز هستند. اما، صرافیها ساعات بیشتری کار میکنند و معمولا هر روز باز هستند.
بانکهای بزرگ، چکهای مسافرتی قبول میکنند. در برخی از هتلها، رستورانها و فروشگاهها، خرید با کارتهای اعتباری شدنی است؛ اما این کار در تفلیس نسبت به سایر شهرها رواج بیشتری دارد و در شهرهای دیگر، کمتر چنین چیزی اتفاق میافتد. در مناطق روستایی نیز تنها باید به شکل نقدی هزینهها را پرداخت کنید و البته، این موضوع را هم در خاطر داشته باشید که کرایههای تاکسی را فقط باید نقدی حساب کنید. پس همیشه پول نقد و بهخصوص، پول خرد، همراه داشته باشید.
دلار، لاری یا ریال؟
تبدیل ریال ایران به سایر ارزها هنوز در گرجستان رایج نشده است و در واقع، هنوز خیلیها در این کشور، ریال را نمیشناسند. بنابراین، بهترین است مسافران از بردن ریال با خود صرفنظر کنند و بهجای آن، دلار تهیه کنند. تبدیل ارز ارزهای کمتر رایج را تنها در بانکهای اصلی میتوان تبدیل کرد. اما، ارزهای متداول را میتوان در همهی بانکها و صرافیهای پراکنده در سطح شهر تبدیل کرد.
صرف پول در گرجستان
با اینکه گاهی قیمتها به دلار و یورو اعلام میشوند، اما همانگونه که پیشتر نیز گفته شد، قانون گرجستان همه را ملزم کرده است که قیمت همهی کالاها و خدمات را به ارز محلی بپردازند. بنابراین، تبدیل ارز به لاری گارجستان، امری اجتنابناپذیر است. در گرجستان هم مانند سایر کشورهای توسعهیافته، مشکلی از نظر تبدیل ارز وجود ندارد. رایجترین ارزهای خارجی در گرجستان عبارت هستند از دلار آمریکا، یورو و پوند و روبل. با اینکه تقریبا هر ارزی را میتوان در بانکهای گرجستان به لاری تبدیل کرد، اما دلار در این کشور از مقبولیت بیشتری برخوردار است. پس، مقرونبهصرفهترین راه از دیدگاه اقتصادی برای سفر به گرجستان، آن است که دلار آمریکا بهصورت نقدی همراه داشته باشید.
صرافیها را عمدتا در نزدیکی ایستگاهها مترو (شعبههای بانک گرجستان)، در نزدیکی هتلها، فروشگاهها و پاساژهای بزرگ خرید میتوان پیدا کرد. پیشنهاد میشود این کار را در صرافیهای واقع در خیابانهای اصلی شهر و اماکن شلوغتر و پر رفتوآمدتر انجام بدهید. خیابان کازبگی (Kazbegi Street) در منطقهی سابورتالو (Saburtalo) مملو از اینگونه صرافیها است. نرخ تبادل ارز در این مراکز معمولا بهتر از بانکها است. خیابانهای لسلیدزه (Leselidze St) و شاردنی (Jan Shardeni St) هم صرافیهای زیادی دارند.
افزون بر این، اصلا توصیه نمیشود که پولهای خودتان را در فرودگاهها صرف کنید. درست است که فرودگاهها محل قابلاعتمادی بهنظر میرسند، اما نرخ کارمزد آنها معقولانه نیست. کارمزدها بالا است و نرخ تبدیل ارز در آنها تفاوت زیادی با سایر گزینههای در دسترس دارد. صرف نظر از محلی که برای تبدیل پول انتخاب میکنید، حتما گزینههای دیگری غیر از کارمزد یا کمیسیونی که از شما دریافت میکنند را هم مد نظر قرار بدهید. با اینکه بیشتر اینگونه سرویسها معمولا در تبلیغات خود، ارائهی خدمات بدون دریافت کارمزد را مطرح میکنند و مانورهای تبلیغاتی خود را حول همین موضوع انجام میدهند، اما منفعت واقعی آنها در نرخ پایینی است که برای خرید ارزهای خارجی میپردازند و معمولا، خیلی از مسافران از این موضوع غافل میمانند.
نکاتی که بهتر است پیش از سفر به گرجستان بدانید
در حال حاضر، هیچ بانک ایرانی در گرجستان فعالیت ندارد. از اسفند سال ۱۳۹۷ و با هدف سالمسازی شبکهی پرداخت و جلوگیری از اخلال در نظام ارزی کشور، بانک مرکزی ایران و شرکت شاپرک فعالیت همهی کارتخوانهای ایرانی را در خارج از ایران ممنوع اعلام کردند. اسکناسهای خود را سالم نگه دارید؛ آنها را تا نکنید و مراقب باشید خطی روی آنها نیفتد. در غیر این صورت، خرجکردن آنها مشکل خواهد بود. همچنین، از دریافت اسکناسهای تاخورده و آسیبدیده اجتناب کنید. هیچ محدودیتی برای حمل پول نقد به گرجستان وجود ندارد. اگر مقدار آن از ۳۰ هزار لاری یا معادل آن تجاوز کرد، الزاما باید مقدار آن را در هنگام ورود به کشور اعلام کرد. اگر تصمیم دارید که علاوهبر تفلیس و شهرهای بزرگ، به شهرها و مناطق کوچکتر نیز سری بزنید، بهتر است بهاندازهی کافی پول محلی نقد همراه داشته باشید و باز هم بهتر است که برای اجتناب از مشکلات مربوط به صرف یا خورد کردن پولهای درشت، سکه یا اسکناسهای یک تا ده لاری بههمراه داشته باشید. همچنین، به این نکته هم توجه کنید که نرخ تبدیل ارز در شهرهای دیگر غیر از پایتخت بهشدت پایین است و بنابراین، برای صرفهجویی در هزینههای خود بهتر است پیش از رفتن به شهرهای دیگر، ارزهای خود را به لاری تبدیل کنید.طراحی پول ملی گرجستان با تاکید بسیار روی میراث فرهنگی کشور انجام شده است. بهعنوان مثال، چهرهی آکاکی تسرتلی، یکی از چهرههای ادبی محبوب گرجی و از افراد برجسته و تاثیرگذار در جنبش آزادی میهنی گرجستان، روی اسکناس ۱۰ لاری نقش بسته است. اسکناسهای ۲۰۰ لاری هم جالب هستند. آنها شامل تصویری از منطقهی آبخاز و نوشتههایی به زبان گرجی، انگلیسی و آبخازی هستند.
منبع : ویرلن
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۷۳۶۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خط ریلی زاهدان-کویته نیازمند تبدیل تفاهمنامه به قرارداد عملیاتی
به گزارش خبرنگار مهر توسعه همکاریهای اقتصادی میان کشورها نیازمند وجود اسناد است که از یادداشت تفاهم شروع و در نهایت به قراردادهای الزامآور دو یا چند جانبه ختم میشود. قراردادهای عملیاتی با مشخصکردن جزئیاتی نظیر ساختار اجرای طرح، وظایف دقیق هر یک از بازیگران، ملاحظات حقوقی، تعهدات طرفین، ضمانتهای اجرا، زمانبندی طرح و شرایط نقض قرارداد، از قابلیت اجرایی بیشتر و جنبه حقوقی قویتری نسبت به تفاهمنامهها و توافقنامه برخوردار هستند. بنابراین امضای تفاهمنامه یا توافقنامه، نه بعنوان یک هدف، بلکه به عنوان یک واسطه برای انعقاد قرارداد عملیاتی در نظر گرفته میشود. روابط اقتصادی ایران در عرصه بینالمللی هم از این قاعده مستثنی نیست. در حال حاضر یکی از معضلات اصلی این روابط، مسئله نهایی نشدن قراردادهای لازم الاجرا و بسنده کردن به تفاهمنامهها و توافقنامههایی است که ضمانت اجرا ندارند. این شرایط سبب شده است که فرصتهای متعددی در عرصه اقتصاد بینالمللی از کشور سلب شود.
شکل: طیف کلی اسناد حقوقی بر اساس میزان الزامآور بودن
اهمیت اصلاح این موضوع تا به آنجا بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی نوروزی خود در اول فروردین ۱۴۰۳ ارتقای سطح تفاهمنامهها به قراردادهای حقوقی را به عنوان یکی از مطالبات جدی، مورد تاکید قرار دادند: «مخاطب من در اینجا دیگر مسئولین محترم دولتی هستند؛ در زمینه مسائل خارجی بایستی با کشورهایی که ارتباط اقتصادی داریم، این تفاهمنامههایی را که امضا میشود و چندان تأثیری ندارد، تبدیل کنند به قراردادهای حقوقی قابل عمل و قابل اجرا که در عمل، اثری داشته باشد؛ این را باید به طور جد دنبال کنند.»
جمهوری اسلامی پاکستان یکی از کشورهایی است که تفاهمنامهها و توافقنامههای متعددی در سابقه روابط با آن وجود دارد. با توجه به سابقه طولانی روابط سیاسی، فرهنگی واقتصادی با پاکستان، تعداد زیادی از موضوعات مختلف اقتصادی وجود دارند که به رغم امضای تفاهمنامههای متعدد، بدون پیشرفت و حلنشده باقی مانده است. با توجه به اعلام برنامه ارتقای تجارت از سطح فعلی به ده میلیارد دلار در سفر اخیر آقای رئیسی به پاکستان، لازم است نسبت به تأمین زیرساختهای خدمات تجاری بین دو کشور، از جمله مسیر حملونقل ریلی به عنوان یک ضرورت اقدام شود. بر این اساس ضروری است خط ریلی زاهدان-کویته به عنوان تنها مسیر تردد ریلی میان دو کشور مورد توجه قرار گیرد. با توجه به اهمیت فوقالعاده این خط آهن در توسعه مناسبات تجاری ایران و پاکستان، افزایش گردشگری و اتصال زمینی پاکستان به قفقاز، آسیای میانه، ترکیه و عراق، ارتقای این مسیر در سالهای گذشته موضوع مذاکرات دو طرف بوده، اما در عمل از حیطه توافقهای بیثمر فراتر نرفته است.
بررسیهای تاریخی نشان میدهد که این خط ریلی در سال ۱۳۰۱ ه. ش. (۱۹۲۲ م.) با ۷۳۲ کیلومتر طول، توسط انگلیس و در راستای اهداف استعماری و تسهیل انتقال نیروها و تجهیزات از شبهقاره هند به ایران احداث شد و تا پایان جنگ جهانی دوم فعال بود. پس از پایان استعمار انگلیسش و تجزیه شبهقاره به هندوستان و پاکستان، مالکیت این خط به پاکستان منتقل شد. بعد از این اتفاق، این خط ریلی، به دلیل حجم پایین مراودات ایران و پاکستان، دغدغههای امنیتی، عدم اتصال زاهدان به شبکه ریلی کشور و عدم تعمیر و نگهداری مناسب، به مرور به یک خط ریلی تقریباً متروکه تبدیل شد.
با اتصال زاهدان به شبکه ریلی کشور در سال ۱۳۸۸ ه. ش. (۲۰۰۹ م.) دو دولت تصمیم به احیای این خط گرفتند که در این راستا توافقنامهها و تفاهمنامههای مختلفی به امضا رسیده که در ادامه به آنها اشاره میشود:
۱- توافق قطار اکو در ۱۳۸۸: پس از اتمام خط ریلی کرمان-زاهدان در سال ۱۳۸۸، با امضای توافقنامه سهجانبه ایران-پاکستان-ترکیه «قطار اکو» در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹ م.) راهاندازی شد و حمل بار ریلی میان ایران و پاکستان پس از گذشت چند دهه دوباره به جریان افتاد. طی این توافق یک قطار باری از اسلامآباد حرکت خود را آغاز کرد و پس از گذر از تهران، راهی استانبول شد که در مجموع ۱۵ روز به طول انجامید. با این حال این توافقنامه مدت زیادی دوام نیاورد و در آذرماه ۱۳۹۰ (دسامبر ۲۰۱۱) به دلیل انصراف طرف پاکستانی متوقف شد.
۲ - توافق راهاندازی قطار مسافری در کنار قطار باری در ۱۳۹۶: با توجه به ضرورت ارتباطات فرهنگی و توسعه گردشگری دو کشور، طی دیدار مدیرکل راهآهن منطقه جنوب شرق ایران و مقامهای وزارت راهآهن پاکستان در دیماه ۱۳۹۶، توافق راهاندازی قطار مسافری زاهدان-کویته به امضای طرفین رسید. به رغم این توافق و تجدیدهای بعدی آن در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۴۰۰ تا کنون بخش مسافری این خط به بهرهبرداری نرسیده و و فعالیت آن منحصر به جابجایی محدود کالا است. این در حالی است که به دلیل وجود علاقه شدید مردم پاکستان به اهلبیت (ع)، ایجاد قطار مسافری میتواند به افزایش ورود زائران به کشور کمک کند.
۳ - توافق نوسازی و ارتقا کیفیت ریلی این خط با مشارکت و سرمایهگذاری ایران در ۱۳۹۷: بهسازی این خط آهن موضوع دیگری بود که توافق آن از سوی وزرای راه و شهرسازی وقت ایران و راهآهن پاکستان در سال ۱۳۹۷ به امضا رسید و در سالهای بعد (به طور خاص در سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱) هم به دفعات این موضوع از سوی مقامات مسئول دو کشور مطرح شد؛ اما باز هم به نتیجه نرسید.
با این حال در سالهای گذشته تنها، ترددهایی محدود بین دو کشور از این خط انجام شده است که حجم آن بسیار کمتر از حد مطلوب است و عدد قابل توجهی به شمار نمیرود. نوسازی و بهسازی این خط و ایفای نقش آن در کریدور شرقی غربی کشور نیازمند آن است تا تفاهمنامههای موجود به یک قرارداد عملیاتی تبدیل شود. این قرارداد با مشخص کردن جزئیاتی نظیر وظایف طرفین، ضمانتهای اجرا، ملاحظات حقوقی و زمانبندی پروژه، بستر مناسبی را برای شکلدهی به تعاملات طرفین در استفاده از ظرفیتهای این پروژه و محقق کردن تجارت دهمیلیارد دلاری دو کشور فراهم میکند.
کد خبر 6097063 محمدحسین سیف اللهی مقدم